Słońce niedawno uderzyło w Ziemię z dwoma znaczącymi rozbłyskami klasy X, które zakłóciły komunikację radiową na dużym obszarze obejmującym obie Ameryki i Pacyfik. Ten wzrost aktywności słonecznej jest powiązany z dużą, złożoną magnetycznie plamą słoneczną znaną jako AR4274, która jest teraz zwrócona w stronę Ziemi, co zwiększa potencjał dalszych zakłóceń.
Zrozumienie niedawnej aktywności Słońca
Ostatnie wydarzenia rozpoczęły się od dwóch kolosalnych rozbłysków klasy X. Rozbłyski te są najpotężniejszą kategorią erupcji słonecznych, reprezentującą wybuch energii słonecznej spowodowany nagłym uwolnieniem energii magnetycznej w obszarach plam słonecznych. Intensywność flary klasy X mierzona jest numerycznie; Błysk X2 jest dwukrotnie silniejszy niż błysk X1, co pokazuje wielkość emisji energii.
AR4274, plama słoneczna odpowiedzialna za te rozbłyski, charakteryzuje się złożonym polem magnetycznym. Ta złożoność napędza potężne erupcje. Ponieważ obraca się i jest zwrócony w stronę Ziemi, wszelkie przyszłe rozbłyski pochodzące z tego miejsca będą z większym prawdopodobieństwem skierowane w stronę naszej planety.
Ciągła aktywność rozbłysków i potencjalne burze geomagnetyczne
Aktywność słoneczna nie ustała wraz z początkowymi rozbłyskami klasy X. 5 listopada AR4274 wyemitował kolejny silny rozbłysk, sklasyfikowany jako rozbłysk klasy M7.4. Rozbłyski klasy M są mniej intensywne niż rozbłyski klasy X, ale nadal mogą mieć zauważalny wpływ na Ziemię. Rozbłyskowi temu towarzyszył „częściowy halomagnetyczny koronalny wyrzut masy” (CME).
CME to znaczny wyrzut plazmy i pola magnetycznego z korony słonecznej. Chociaż ten konkretny CME nie otacza całkowicie Ziemi, ma składnik skierowany w stronę Ziemi – wzmocniony przez wykrycie „frontu uderzeniowego pełnego halo” poprzedzającego główny materiał CME.
Procentowa pogoda słoneczna (Centrum prognoz pogody kosmicznej NOAA) analizuje obecnie ten CME, aby ocenić jego potencjalny wpływ. Oceniają, czy stanowi zagrożenie wymierzone w Ziemię i jaki poziom „reakcji geomagnetycznej” może wywołać. Burza geomagnetyczna spowodowana interakcją CME z ziemskim polem magnetycznym może zakłócić działanie satelitów, wpłynąć na sieci energetyczne i indukować prądy w rurociągach.
Dlaczego to ma znaczenie: zwiększona aktywność słoneczna i potencjalne konsekwencje
Niedawne rozbłyski i CME są częścią szerszego trendu rosnącej aktywności Słońca. Słońce działa w cyklu trwającym około 11 lat, przechodząc pomiędzy okresami względnego spokoju (minimum słoneczne) i wzmożonej aktywności (maksimum słoneczne). Obecnie zbliżamy się do maksimum słonecznego, które ma nastąpić pod koniec 2024 r. lub na początku 2025 r., co oznacza, że w nadchodzących miesiącach prawdopodobne są częstsze i intensywniejsze zjawiska słoneczne.
Zakłócenia w komunikacji radiowej spowodowane niedawnymi rozbłyskami uwydatniają potencjalną podatność naszej technologii na aktywność słoneczną. Potężne rozbłyski mogą jonizować ziemską atmosferę, pochłaniając fale radiowe i utrudniając lub uniemożliwiając komunikację. Dodatkowo nawet słabsze zjawiska słoneczne mogą mieć wpływ na nawigację GPS, działanie satelitów i sieć energetyczną.
NOAA przewiduje 65% szans na wystąpienie dodatkowych ognisk klasy M i 15% szans na wystąpienie ognisk klasy X w nadchodzących dniach, podkreślając potrzebę ciągłego monitorowania i gotowości.
