Nowo odkryta asteroida, oznaczona jako 2022 RD2, jest rzadkim zjawiskiem niebieskim: może na krótko stać się tymczasowym „miniksiężycem” krążącym wokół Ziemi, zanim za kilka dekad prawdopodobnie uderzy w trajektorię uderzenia. Ta kosmiczna skała należy do klasy znanej jako Arjunas – planetoid, których orbity są blisko spokrewnione z orbitami Ziemi, co czyni je niezwykle wolno poruszającymi się i podatnymi na tymczasowe przechwytywanie grawitacyjne.
Dynamika tymczasowego księżyca
Ziemska grawitacja może czasami złapać te wolno poruszające się asteroidy, powodując ich okrążanie naszej planety przez ograniczony czas. Zjawisko to tworzy coś, co astronomowie nazywają „mini-księżycami”. Modelowanie sugeruje, że 2022 RD2 może wejść na tymczasową orbitę Ziemi w latach 2043–2044, pozostając satelitą przez kilka miesięcy, zanim wyruszy w swobodny lot.
Zmiana trajektorii i potencjalne niebezpieczeństwo
Jednak trajektoria asteroidy jest niestabilna. Naukowcy z Madrytu odkryli, że 2022 RD2 ma niezwykle krótki czas Liyapunowa – miarę nieprzewidywalności orbity – co oznacza, że jego trajektoria może się radykalnie zmienić w ciągu zaledwie kilku dekad. Niektóre prognozy wskazują, że trajektoria potencjalnego uderzenia rozpocznie się około 2080 r., chociaż NASA szacuje prawdopodobieństwo uderzenia na mniej niż 0,1%.
Dlaczego to ma znaczenie: rzadka okazja i niejasne pochodzenie
Studiowanie Ardżuny jest ważne z dwóch głównych powodów. Po pierwsze, asteroidy te są stosunkowo dostępne dla misji kosmicznych, oferując potencjalne cele do testowania technologii, a nawet zasobów wydobywczych. Po drugie, niektóre z nich mogą być fragmentami Księżyca wyrzuconymi w wyniku uderzeń, dostarczając informacji o geologii Księżyca. Pomimo bliskości Ziemi obiekty te są trudne do zbadania ze względu na krótkie okna widoczności i nieprzewidywalne orbity.
Sprzeczne dane i perspektywy długoterminowe
Chociaż modele NASA sugerują niskie prawdopodobieństwo zderzenia, niewielki rozmiar asteroidy (mniej więcej wielkości trzypiętrowego budynku) oznacza, że nawet uderzenie prawdopodobnie spowodowałoby ograniczone szkody. Badanie podkreśla dynamiczną naturę przestrzeni bliskiej Ziemi i trudności w przewidywaniu długoterminowych trajektorii asteroid.
Badania tej populacji dopiero się rozpoczynają i chociaż nie można wykluczyć przyszłego wpływu, zdobyta wiedza udoskonali naszą wiedzę na temat środowiska bliskiego Ziemi i pochodzenia tych tajemniczych skał kosmicznych.
